Feriştah kelimesi, Farsça kökenli ve Türkçe’de “melek veya cinlerin yaşadığı yer” anlamına gelmektedir. İslami inanışlarda, feriştahlar insanların iyi ve kötü eylemlerinin ölçüsüne göre hareket ederler ve insanlarla iletişim kurarak onların duygularını yüceltirler. Feriştahlar genellikle iyilik, güzellik ve saflık sembolü olarak tasvir edilirler.
Feriştah kelimesi, genellikle şiirsel ve edebi dilde kullanılırken, Türk kültüründe de çeşitli eserlerde yer almaktadır. Özellikle, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu Osman Bey’in, Adana’da kılıç kuşandığında gördüğü rüyada, gökten meleklerin inerek “Feriştah!” diye seslenmeleri de Türk tarihinin kayda değer anlatıları arasındadır.
Bu nedenle, Türk kültürü ve edebiyatında feriştah kelimesi önemli bir yere sahiptir ve meleklerin yaşadığı sembolik bir yer olarak anılmaktadır.
