Ruhu Revan, Türkçede “ruhu canlı” veya “ruhu diri” anlamına gelir. Bu kavram, genellikle Arapça kökenli bir deyim olarak bilinir ve Türk kültüründe sıkça kullanılır. Ruhu Revan, canlı olan, yaşam dolu olan anlamlarını taşır. Bunun yanı sıra, insanların iç dünyasında da kullanılır. Tarihte ise Ruhu Revan, özellikle Eski Türkler ve Selçuklular tarafından sık sık kullanılmıştır.
Ruhu Revan Türk dini geleneklerinde ölen kişinin ruhunu anlatan bir terimdir. Ölüm sonrası ruhun yolculuğunu tasvir eder.
Bu kavram toplumda yaygın olarak kullanılmaktadır ancak kökeni tam olarak bilinmemektedir. Tipik olarak, ölen kişinin yakınları veya bir din adamı, ölen kişinin ruhunu rehberlik ediyor ve onu doğru yere yönlendiriyorlar.
Ruhu Revan inancında ölen kişi, bedenin ardından sonsuzluğa doğru bir yolculuğa başlar. Ruh, bedenden ayrılır ve öldükten sonra gözle görülmeyen bir düzlemde var olmaya devam eder.
Bunun yanı sıra, Ruhu Revan inancında insanların iyilik ya da kötülüklerine göre ruhunun öldükten sonra nasıl bir yolculuğa çıkacağına karar verilebilir. Ölen kişinin kötü bir hayatı varsa, cezalandırıcı ve zorlu bir yolculuğa çıkması mümkündür.
